Posts tonen met het label wijvenweek. Alle posts tonen
Posts tonen met het label wijvenweek. Alle posts tonen

zondag 18 maart 2012

[wijvenweek] Inhaaldag

Deze week deed ik - verrassend genoeg - nog andere dingen naast wijvenposts schrijven. Zo genoot ik intens van de eerste lentezon (zelfs zo intens dat ik luisterde naar mijn innerlijke duivel en buiten zat te lezen in plaats van naar de les te gaan). Ook bezocht ik samen met klasgenoten en een overijverige assistent het Letterenhuis in Antwerpen, wat overigens echt een aanrader is voor iedereen die ook maar een beetje geïnteresseerd is in Vlaamse literatuur vanaf de 18de eeuw. 

Maandagavond ging ik luisteren naar Aurelia (de gekke Tom Theuns en de nog gekkere Aurélie Dorzée) in Trefpunt. Wie ooit de kans krijgt om die te zien: zeker gaan. Het is experimentele folk, met viool, gitaar, raar gezang en af en toe een trompetviool. 
Verder ging ik tussendoor ook nog naar de les, kocht ik een keicoole zonnebril en ging ik voor het eerst in tijden weer eens babysitten.

Ook las ik het vreselijke nieuws van het busongeval in Zwitserland en kan ik hierover enkel zeggen dat ik alle betrokken families ongelooflijk veel sterkte wens. Zoiets zou niemand mogen meemaken.

zaterdag 17 maart 2012

[wijvenweek] Super-me to the rescue!

Voor dit bericht had ik geen idee waarover ik het moest hebben. Dat is meteen de reden waarom het lang duurde voor het online stond. Vandaag moeten alle wijvenblogs het hebben over iets waarop we oprecht fier zijn. Dus vertellen over iets waarin ik écht keigoed ben. Maar waarin ben ik echt keigoed?

Ik kan best wel goed desserts maken - zolang het beperkt blijft tot chocomousse en brownies (en her en der iets nieuws).
Ik kan best wel goed schrijven - zolang de inspiratie er is en ik weet waarover ik moet schrijven (zonder dat het te verplicht wordt).
Ik kan best wel eens creatief zijn - maar niet op de momenten dat het het meeste nodig is (als dat ooit nodig kan zijn, creatief zijn).
Ik kan best wel goed luisteren - maar daarover kan ik eigenlijk niet oordelen (dat moet u aan de vriend(inn)en/het lief vragen).
Ik denk dat ik best wel goed kan dansen - afgaande op het feit dat jongens me voor een tweede keer komen halen om te dansen (en dat het lief ook nog met mij wil dansen).

Ik denk dat ik hieruit kan besluiten dat ik vooral goed ben in onzeker zijn. Iets waarvoor ik jaren heb geoefend, mind you. Maar het lief vindt dat maar niets en onder lichte dwang probeer ik dan ook minder onzeker te zijn. Vraag het me op de volgende editie van Wijvenweek nog eens. 

vrijdag 16 maart 2012

[wijvenweek] Zelfcensuur

De meeste mensen die mij kennen, zouden het misschien niet zeggen, maar eigenlijk ben ik helemaal niet zo zelfzeker als ik (denk/hoop ik toch) overkom. Zeker niet als het lief in de buurt is. Ik weet niet wat het is, maar sinds die beruchte dag ben ik helemaal niet meer zo zelfzeker als ik zelf graag dacht dat ik was. De kans is natuurlijk groot dat het iets te maken heeft met de ex van het lief - hoewel ik me daar stilaan kan overzetten. Het werd tijd, denk ik dan. 

Het kan ook wel iets te maken hebben met het feit dat ik het lief niet zoveel hoor en vooral zie als ik zelf zou willen. Een van de nadelen van een lief dat in Antwerpen woont, I guess. Maar, hij is mijn lief, dus hij zou me moeten graag zien, dus hij zou graag en veel bij mij moeten willen zijn? Op sommige dagen, meestal als ik me steendood verveel of te moe ben, kan ik dan ook gek worden van frustratie, omdat meneer niet (terug)stuurt. En dan begint die onzekerheidshel. Ziet hij me wel graag? Als hij me echt graag zou zien, zou hij dan niet meer sturen? Misschien is hij bezig met iets... Of met iemand. Bij welk meisje zit hij nu weer*?! Mijn rationele helft probeert me er dan van te overtuigen dat hij zijn gsm weer eens vergeten is, het niet doorheeft dat hij een sms'je heeft (maar hij kijkt constant op zijn gsm als ik er ben, waarom nu dan niet?!) of eender welk excuus dat ik in zijn naam kan bedenken. 

Daar heb je het dus. Ik ben een jaloerse trut. Het leven (mijn leven) zou zoveel gemakkelijker zijn als ik dat niet was en het lief zegt me genoeg dat ik helemaal geen reden heb om jaloers te zijn, maar dat groene monster is verschrikkelijk en allesoverheersend. Dus als iemand nog tips heeft om daarvan af te geraken, die zijn meer dan welkom!
___________________________
*"weer" als een betekenisloos element in de zin, gewoon om extra te benadrukken. Een schakeringselement, voor degene die bekend zijn met de Nederlandse zinsontleding (op universiteitsniveau). Want bij mijn weten zat het lief nog nooit bij een ander meisje, toch niet om foute dingen te doen. 

donderdag 15 maart 2012

[wijvenweek] Dreaming wild

Als ik het geld had, zijn er een paar dingen die ik zeker wil. Als ik zo even mag dromen, wat toch de bedoeling is van vandaag. Mijn droomhuis is namelijk zo'n prachtigmooi (al zeg ik het zelf) herenhuis in Gent, bij voorkeur aan de Coupure of een ander idyllisch plekje in Gent. Maar zo'n mooi herenhuis met hoge plafonds, mooie vloeren en vooral in 't stad, dat mogen ze mij altijd geven. In deze moeilijke tijden zal ik echter al blij mogen zijn als ik ooit een eigen huis heb, dus het blijft hier waarschijnlijk bij dromen.

Sinds ik met het lief naar Venetië ben geweest, heb ik ook de drang om de hele wereld te verkennen. Nu ja, niet de hele wereld, aangezien landen als India mij niet zo veel aanspreken. Mijn allergrootste droomreisbestemming is de USA. Er zijn daar zoveel verschillende dingen, dat het bijna een wereld op zich is. Een citytrip naar New York of een roadtrip in Californië, ik wil het! Extra frustrerend wordt het dan ook als je de archieven van Lilith doorploegt en ontdekt dat zij & haar lief zulke droomreizen hebben gemaakt. 
Voorlopig is mijn grootse plan dan ook om te "studeren" in Amerika, met EF. Ik weet zelfs al waar: Santa Barbara. Het ziet er gewoon te mooi uit én het is er tenminste aangenaam warm.

Maar wat ik boven alles wil, zijn kindjes. Ooit wil ik kindjes. Bij voorkeur meer dan één, dus. Bij opiniepeilingen tussen vriendinnen over wie als eerste mama wordt, kom ik steeds als eerste uit de bus. Het lief trok bleek weg toen hij dat hoorde, maar het duurt in elk geval nog een paar jaar voor het zover is. Er moet nog tijd zijn om te reizen in alle rust. 

woensdag 14 maart 2012

[wijvenweek] Meningen enzo

Omdat het niet altijd lachen en gibberen kan zijn, is de derde dag van Wijvenweek voorzien om onze meningen te spuien. Persoonlijk ben ik niet zo'n fan van meningen, doorgaans omdat ik er zelf geen (uitgesproken) heb - iets waarvan het lief overigens kan meespreken. Pro/contra-opstellen in het middelbaar mislukten bij mij altijd, omdat ik me zowel bij de pro- als de contra-argumenten kon vinden. Gelukkig voor mijn Wijvenweekmissie, die anders jammerlijk zou falen, zijn er een paar onderwerpen waarover ik wel een mening heb.

Om jullie te sparen, zal ik me inhouden. Er zijn dingen waarvan ik echt niet begrijp waarom iemand dat doet, hoe hij/zij zo ongelooflijk stom kan zijn. Er zijn dingen waarvan ik mentaal agressief word. Er zijn andere dingen die ze gewoon algemeen zouden moeten verbieden, zoals:
  • roken: waarvoor is dat nodig? Je maakt er jezelf ziek mee en je sleurt degene in je omgeving mee. Gezellig hoor, zo samen (passief) roken. Leve het algemene rookverbod in de horeca!
  • drinken: akkoord, alcoholdrankjes kunnen lekker zijn. Maar is het daarom nodig om jezelf een gratis ritje naar het ziekenhuis te bezorgen door te veel alcohol? Ik dacht het niet. Daarbij aansluitend: cantussen. Hoewel het lief me verzekert dat zo'n cantus echt niet erg is, ook al blijf je nuchter, is er nu eens niets in dat concept dat me aanspreekt.
  • mensen die in de weg staan/rijden op het fietspad: er rijden hier wel degelijk mensen. Ga dus aan de kant of kijk tenminste eens links en rechts voor je zomaar het fietspad oprijdt. 
  • treinconducteurs die het verdommen om kaartjes te controleren. Betaal je daarvoor dan tien euro, vraagt een mens zich al eens af.
En dan zijn er waarschijnlijk nog een heleboel dingen die me zometeen te binnen zullen schieten.

dinsdag 13 maart 2012

[wijvenweek] Guilty pleasures

Ik raak makkelijk verslaafd aan dingen. En als ik eenmaal verslaafd ben (in de ruime betekenis van het woord), raak ik moeilijk van die verslaving af. Zo ben ik, sinds ik lang geleden met Gossip Girl en Dexter begon, verslaafd aan allerhande series. De series die ik tegenwoordig kijk, zijn er dan ook veel te veel. Het is een wonder dat ik nu pas m'n eerste herexamen aan de haak heb geslagen, als je het mij vraagt! Of misschien ben ik gewoon geniaal, dat kan ook. 
Met films heb ik dat trouwens minder. Het feit dat die doorgaans drie keer zo lang duren als een aflevering, heeft er waarschijnlijk wel iets mee te maken.

Hoewel ik meer afleveringen bekijk dan boeken lees, zou ik niets zijn zonder boeken. Bij voorkeur fantasy chickflicks waarin een vampier de hoofdrol speelt en het altijd goed afloopt. Ja, zo eentje ben ik wel. Ergens in mijn hoofd zit een stemmetje dat zegt dat ik dringend eens Echte Klassiekers moet lezen, maar verder dan Pride & prejudice (een keimooi boek, trouwens) ben ik nog niet geraakt. 
Een daarbij horend probleem is dat ik makkelijk boeken koop. Getuige daarvan is de week in Engeland, met zijn tweedehandsboekenwinkels, ik kwam namelijk thuis met een dozijn boeken in mijn rugzak gepropt (die daar niet op voorzien was, mind you). Oops.

Ook ben ik wel een beetje verslaafd aan het lief. Ergens zal dat wel normaal zijn, maar ik denk dat het lief daar toch lichtjes anders over denkt. Dat verklaart misschien waarom hij niet de allesoverheersende behoefte heeft om elke minuut uit zijn leven te delen met mij, toch degene die hij graag ziet. Wat dan weer verklaart waarom ik altijd gefrustreerd rondloop als hij weer eens weigert terug te sturen (en daar dan een goede reden voor heeft).

Dan is er nog een laatste ding dat ik maar niet kan afbijten afleren: nagelbijten. Vooral in momenten van stress is zo'n vingernagel de ideale afleiding. Nagellak helpt niet (want dan krab ik de nagellak eraf), pure wilskracht helpt ook niet (want altijd is er een hoekje van een nagel die er niet helemaal deftig uit ziet), maar gelukkig moet ik al echt mijn best doen om mijn nagels er te afgebeten te doen uitzien. Af en toe heb ik een lange nagel of twee. Dat vind ik even leuk (kijk! een lange nagel!), maar na een dag of twee moeilijk typen is die vreugde voorbij.

Castle - gotta love him!
(Voor de geïnteresseerden, dit zijn de series die ik op dit moment volg:
en Lipstick Jungle, dat helaas slechts 20 afleveringen telt, kan ik ook ten zeerste aanraden. Alvast graag gedaan!)

maandag 12 maart 2012

[wijvenweek] Onderhoudswerken

Voor de nobele onbekende die vandaag per ongeluk op mijn blog terechtkomt: u heeft geluk, want deze week (vanaf vandaag, dus) is het Wijvenweek in blogland! Dat wil zeggen dat alle zogenaamde wijvenblogs (of ventenblogs met een vrouwelijk kantje) deze week over typische wijvenonderwerpen bloggen. Om de week niet te diepzinnig te starten, gaat het vandaag over schoonheid. Meer bepaald: hoe wij, vrouwen (of althans ik) onze natuurlijke schoonheid er op z'n best laten uitzien.

Wanneer ik 's ochtends uit bed rol - doorgaans met het juiste been - is dat meestal op een ongelooflijk elegante manier, om evenwicht te brengen met mijn ontplofte coupe. Meestal staat m'n haar alle kanten uit, maar zakt dat tijdens het ontbijt naar aanvaardbare hoogtes, zodat zelfs de hoogste toppen makkelijk bedwingbaar zijn. Met een speldje.

Naast dat speldje, dat ervoor zorgt dat mijn haar redelijk deftig voor de dag komt (zelfs op bad hair days), heb ik niet zoveel hulpmiddelen nodig. Of dat aan mijn gebrek aan interesse voor hulpmiddelen ligt (een geluk dat het lief toch geen fan is van mascara en dergelijke), of eerder aan mijn sprankelende uiterlijk, geen idee. Nivea soft is mijn vaste partner 's ochtends, samen met deo Fa. En tussendoor spreek ik ook af met Nivea bodylotion, want mijn benen zien er niet vanzelf zo fantastisch uit. En nadat m'n lippen Labellozacht zijn (meestal met de klassieker aardbei), ben ik klaar om de deur uit te gaan en mijn zorgzame voorbereidingen om zeep te helpen met een fietstocht en De Berg.

Als iemand nog Die Ene Fantastische Tip om er werkelijk keigoed uit te zien heeft, mag hij/zij die hier altijd posten. Het moet natuurlijk wel een haalbare tip zijn, dus laat die beautyslaapjes maar achterwege.