Klank & woord

Gisteren was het weer eens Roest Spuwt, al gaan ze tegenwoordig onder een andere naam (Radio Vrijpost) verder en worden muzikale acts gemengd met poëtische. Ik ben nooit een grote van fan poëzie geweest, maar de laatste tijd meer en meer. En wanneer de dichters zelf hun poëzie brengen op een manier waardoor je hun poëzie meer begrijpt, dan vind ik het best iets hebben. Zeker wanneer de dichters in kwestie op de toog of tafel (nog net niet op elkaar) gaan staan. En zeker wanneer die 'poëtische interventies' worden afgewisseld met muzikale acts, zoals Flamingo Lane, Jim Cain (hé, dat rijmt!) en Magic Cyclops (die me sterk deden denken aan Half Moon Run). Meer van dat, graag!

Hamlappen

Ooit wenste ik dat wij daar nogmaals zouden liggen
dat perfecte moment met Kees en aardbeien
en ook nog hamlappen geloof ik.

Dat wenste ik heel vaak toen,
toen jij mij niet aankeek of toen jij vertelde over haar.

Ik was en ik ben nog steeds blij voor je
toen niet ik zag het niet
maar met de lunch voelde ik hoe jij lieve woordjes op het servetje schreef en zij giechelde en ik wilde dat ik degene was die mocht giechelen.

Maar nee.
Jij hebt geen streepjestruien en mijn wetlook ken je niet.
Je houdt niet van Crocky chips en vooral droom je niet over mij. Misschien deed je dat wel maar zei je dat niet. Maar ik heb nu iemand gevonden die over mij droomt en dat ook nog durft te zeggen.

Met hem ga ik een samenlevingscontract afsluiten.

- Kila&Babsie

Een gedicht

De eerste regel is om te beginnen.
De tweede is de elfde van beneden,
De derde is om wat terrein te winnen.
De vierde moet weer rijmen op de tweede.

De vijfde draait u plotseling een loer.
De zesde heeft het twaalftal gehalveerd.
De zevende schijnt zwaar geouwehoer,
De achtste bloedserieus. Of omgekeerd.

De negende vertelt nog eens hetzelfde.
De tiende is misschien een desillusie.
De elfde is niets anders dan de elfde.
De twaalfde is van niets de eindconclusie.

- Gerrit Komrij (1944 - 2012)

BOEM

~ Paul van Ostaijen ~

En voor zij die er maar niet genoeg van krijgen:

Etude

Er is, er is zoveel, bij voorbeeld die ongelukkige

die in het prieel staat te beschrijven.

Hij beschrijft waarden, complementaire tonen

de stoornis in de sferen

het glazuur van de voltooid verleden tijd.

Er is de leraar en zijn totale geschiedenis

er is de Jezuïet van de rechte lijn

de poelier van het vluchtige

hij die ontbijt met een concept

hij die aleatorisch slikt

hij die in vrieskelders snikt om de steeds

verder voortvluchtige paradox van de ruimte

hij die leeft van de obscene statuten voor kunst

terwijl ex nihilo

Er is wat ontstaat uit dorst

er is wat door dat ontstaan wordt ontdaan

er is natuur met haar randen en rafels

er is pigment en het spoor van een hoef

er is zoiets stils als een dampende heuvel

zoiets wilds als de vuilnis van verdriet

er is een ladder onder de takken

er is de waanzin van de bladeren

de kalmte van de vlammen

er is Eris die zwerft

op zoek naar het gekerm van de mensen

er zijn de lijken van vrienden

er is ex nihilo

hoe dan ook het noodweer

en het dichtbij lawaai van de verre zee.

- Hugo Claus

[Om te vieren dat ik vandaag mijn eerste examen heb (of had) (of gehad heb). Let vooral ook op de toepasselijke titel.]

Ik noem je bloemen etc.

Ik noem je bloemen

Ik noem je merel in de vroegte

Ik noem je mooi

Ik noem je narcissen in de nacht

waaroverheen de wind strijkt

naar mij toe

Ik noem je bloemen in de nacht

- Jan Hanlo -

Het complot

wetenschap we lachen er wel om
maar het is natuurlijk
om ten hemel te schreien
nooit klikte het tussen ons
                de dichter

                en jou
afgemeten man plus chemische vrouw
laboratoire tweeling der vooruitgang
samen petrischalen vullen jaja
leg het maar uit
op witte gangen heb ik anders gehoord
wisselen jullie in smetvrije jassen
onderling eiwitten uit kan dat
nucleotide basenparen zoiets
dan smiespelen jullie samen
en waarom doen jullie dat en voor wie
zeg op! wat zijn jullie in godsnaam!
o mijn god met ons van plan

dit heb ik allemaal gehoord
onlangs uit vertrouwde bronnen
maar let op mijn woord
en - lees - lippen - knul
of ook wij begaan ongelukken
via titanendonder en weerlicht
hou je vast aan schalen van richter
                hou me vast

                uw dichter

- Ramsey Nasr

Een vrouw I

Met schaterend haar,
met meeuwenogen, met een buidel op de buik,
een moeder of een goede verrader,
wie kent deze laaiende vrouw?

Haar nagels naderen mijn hout,
haar klauwzeer wekt mijn jachtige huid,
als een jachthoorn hangt zijn in mijn haar te tuiten.

Zij nadert in vouwen en in schicht,
in hitte, in hars, in klatering,
terwijl in staat van begeerte,
gestrekt als een geweer en onherroepelijk
in staat van aanval en moord ik
omvat, doorploeg en vel,
gebogen, geknield, het geurende dier
tussen de lederzachte knieën.

Zij splijt mijn kegel
in de bekende warmte.

- Hugo Claus

Siberië

Geef me je jas
van bont van teddyberen.
Leg je arm om me heen
en al je winterkleren.
Zoen me
tot ik warm word.
Zoen me
tot ik spin.
Trek je eigen huid dan uit,
stop mij eronder in.
Sus me met je hartslag:
wij ons wij ons wij ons.
Maak van dit veel te grote bed
een heel klein fort van dons.

- Bart Moeyaert

L'amoureuse

Elle est debout sur mes paupières
et ses cheveux sont dans les miens,
elle a la forme de mes mains,
elle a la couleur de mes yeux,
elle s'englouti dans mon ombre
comme une pierre sur le ciel.

Elle a toujours les yeux ouverts
et ne me laisse pas dormir.
Ses rêves en pleine lumière
font s'évaporer les soleils
me font rire, pleurer et rire,
parler sans avoir rien à dire.

- Paul Eluard

A une passante

De straat omgaf mij met haar daverend kabaal en
lang, slank in diep rouw ging mij een vrouw voorbij,
verheven in haar smart; met fraaie hand liet zij
de zoom van haar gewaad opzweven en weer dalen.

Op snelle benen en met statueske grootheid
en uit haar ogen, loden lucht waar storm ontspringt,
dronk ik verkrampt, bevangen als een zonderling,
zoetheid die fascineert, genot dat tot de dood leidt.

Een bliksemflits ... en toen de nacht! - Vluchtige schone
wier blik mij één moment met levenskracht beloonde,
zal ik in het eeuwige leven pas weer zien?

Elders, ver weg van hier! Te laat! Of nooit misschien!
Ik weet niet waar jij vlucht, jij weet niet waar ik zal gaan,
vrouw die ik had bemind, vrouw die dat hebt verstaan!

- Charles Baudelaire

(Voor wie de originele Franse tekst wil lezen, klik hier.)

Een jongen houdt van een meisje,
dat op haar beurt van een ander houdt;
die ander houdt van een ander,
en is gauw met deze getrouwd.

Het meisje huwt dan uit woede
de eerste de beste man
die haar voor de voet komt gelopen;
daar is de jongen niet goed van.

Het is een oude historie,
toch gaat ze nog steeds mee;
en als het jou gebeurt, wel
dan breekt je hart in twee.

- Heinrich Heine

Simpel, maar het bevat een waarheid als een koe - die (voor alle duidelijkheid) niet uit mijn leven is gegrepen. 

Vera Janacopoulos

Cantilene

Ambrosia, wat vloeit mij aan?
uw schedelveld is koeler maan
en alle appels blozen

de klankgazelle die ik vond
hoe zoete zoele kindermond
van zeeschuim en van rozen

o muze in het morgenlicht
o minnares en slank gedicht
er is een god verscholen

violen vlagen op het mos
elysium, de vlinders los
en duizendjarig dolen

- Jan Engelman

De lenige liefde (9)

Je truitjes en je witte en rode
sjaals en je kousen en je slipjes
(met liefde gemaakt, zei de reclame)
en je brassières (er steekt poëzie in
die dingen, vooral als jij ze draagt)-
ze slingeren rond in dit gedicht
als op je kamer.

Kom er maar in, lezer, maak het je
gemakkelijk, struikel niet over de
zinsbouw en over de uitgeschopte schoenen, gaat u zitten.

(Intussen zoenen wij even in deze
zin tussen haakjes, zo ziet de lezer
ons niet.) Hoe vindt u het,
dit is een raam om naar de werkelijkheid
te kijken, alles wat u daar ziet
bestaat. Is het niet allemaal
als in een gedicht?

- Herman De Coninck

Vijfde gedicht voor Maria Magdalena

Van je eerste tot je laatste lichaam,
liefste, laat mij al je minnaars zijn.
Eerst de jonge danser, zacht en eenzaam,
die je speeksel zoekt en drinkt als wijn.

Later de gevreesde die zijn mieren
jaagt van hoer naar hoer, tot onze schade.
Soms de sterke met verstilde spieren,
hemelsbreed van blijdschap en genade.

Laatst de vader die het zaad zal dragen,
van je vrucht de vruchteloze pijn,
en aan al je lichamen zal vragen:
liefste, laat mij de geliefde zijn.

- Paul Snoek.

Als vermoord

Een drukte

een massa

een geheel

pakkend

deinend

drukkend

Een jongen

een meisje

een geheel

dansend

strelend

kussend

Een doolhof

vergissing

een duo

duwend

trekkend

moordend

Melopee

Drie dagen Leefsleutels samengevat in een gedichtje van Paul van Ostaijen:

Onder de maan schuift de lange rivier

Over de lange rivier schuift moede de maan

Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee

Langs het hoogriet

langs het laagwei

schuift de kano naar zee

schuift met de schuivende maan de kano naar zee

Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man

Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee

Eerste gedicht voor Maria Magdalena

Jij en je lichaam een sluipmoord

goddelijk heidens en honing.

Ik bid dat ik de bij ben aan je dijen

de angel van de wesp die je kust in mijn mond.

Dat ik liefdes droeve traangeur

aan de dijkbreuk van je heupen adem

en in de lippen van je sluitend lichaam drink je zout,

het hardgeworden eiwit van je zee.

- Paul Snoek

Als vermoord

een drukte

een massa

een geheel

pakkend

deinend

drukkend

een jongen

een meisje

een geheel

dansend

strelend

kussend

een doolhof

vergissing

een duo

duwend

trekkend

moordend

Bekentenis

Ik mag je.
Nee, ik mag je niet.

Ik moet je. Dat bedoel ik.

Ik heb je lief.
Nee, heb ik niet.

Ik word je lief. Dat voel ik.

Ik ga met jou.
Nee, ga ik niet.

Ik sta je bij. Beloof ik.

Ben stapel op je.
Hou je vast.

Ik. Hou. Van. Jou.

Geloof ik.

- Bart Moeyaert

Voor L.

één bericht

en ik weet

wat jij weet

één klap

en hij is

wat jij niet bent

één woord

al je hoop

voorgoed verdwenen

één moment

verkeerd

en misplaatst

één knuffel

maakt dat

niet goed

één knikje

hoe troostend ook

blijft liever weg

één blik

in jouw ogen

breekt mijn hart

één schreeuw

je woede

komt naar buiten

één traan

is bijlange

niet genoeg