Lake Powell, Bryce Canyon & Zion

Om een beetje te kunnen bekomen van het hele George-debacle (en de afgelopen twee weken), hadden we in Page een dagje rust gepland. Page staat bekend om Lake Powell, dus wij dachten: hoera! Zwemmen en relaxen bij het meer! Ideaal! Tot we effectief bij het meer aankwamen, that is. Gelukkig hadden we net daarvoor het magnifieke stukje van de Grand Canyon, ook wel gekend als de Horseshoe Bend, gezien, dus de klap was minder erg. 

Protip: Om bij het viewpoint voor de Horseshoe Bend te komen, moet je eerst een zanderige heuvel op en af. Doe gepast schoeisel aan -- en verpest niet zoals ik je ballerina's.

Daarna trokken we dus naar Lake Powell, waar je overigens -- gelukkig -- binnenraakt met je annual pass. Blijkbaar wordt dat dus ook gezien als een natuurpark, hoewel het 'meer' helemaal niet natuurlijk is maar gegraven voor de omliggende industrie (of zo). De marina die wij hadden uitgekozen, had ook geen strand, maar een soort metalen plaat waar je op kon liggen en zitten in het water. Gezellig is anders, als je 't mij vraagt! Die avond hebben we ook onze kleren eens gewassen, tot we een paar uur later tot de ontdekking kwamen dat ze misschien toch ietsje te warm gedroogd zijn. Kan gebeuren.

Check die regen!

Blij uit Page weg te kunnen, trokken we naar Bryce Canyon. Eenmaal aangekomen begon het wel net te onweren, althans in de verte, dus was het de hele dag een kwestie van snel uit de auto te springen om foto's te trekken, het uitzicht te bewonderen en daarna nog sneller terug in de auto kruipen en de airco uitzetten. Frisjes. Maar wel héél mooi, dus op mijn volgende trip naar Southwest USA trek ik hier een extra dag voor uit zodat ik de canyon ook eens te voet kan ontdekken.

Hetzelfde voor Zion National Park, waar we die avond ook sliepen -- in de Bumbleberry Inn, eigenlijk alleen maar aan te raden, al is het voor de bumbleberry pie. Zion reden we binnen langs een niet-hoofdweg, want we reden basically door een canyon. Jammer genoeg zat ik achteraan, dus geen foto's van dat magische moment, maar magisch en machtig was het wel zeker. Ik heb het net even gecheckt op Google, en dat is via de oostelijke ingang.

Protip: Hou je fototoestel at the ready, want er is weinig of geen plaats om te stoppen (kliffen en bergwanden, weet je wel).