Zomerhuis met zwembad

Eindelijk* las ik nog eens een boek van mijn summer reading list, in de zon, zoals wel past bij deze titel. Het werd er nog eentje van Herman Koch, de rest van mijn lijst hadden ze niet in de bib. Typisch, besluit je dan om meer boeken uit de bib te halen, word je gedwongen ze te kopen omdat ze voortdurend zijn uitgeleend. Zeker samenspel met de Fnac...

Anyway, het boek dus. Ik vind dat Het diner beter in elkaar zit, maar Zomerhuis met zwembad is zeker niet slecht. Misschien is dit hetzelfde fenomeen als met De Da Vinci-Code en Het Bernini-mysterie: het eerste van de twee dat je leest, vind je het beste. Voorlopig heb ik mezelf en een vriendin die als bewijs kunnen dienen.

Zoals iedereen ondertussen op de achterflap heeft gelezen, gaat het verhaal over een dokter die een medische fout heeft begaan (or did he?), waardoor een patiënt - toevallig een bekende acteur - gestorven is. Dat stuk komt in het begin en aan het einde van het boek terug. Tussendoor lezen we over een vakantie met vrienden in een zomerhuis met zwembad, waar het allemaal is fout gelopen. Of de dokter uiteindelijk iets fout heeft gedaan (en geloof me, na de eerste bladzijden weet je het wel - zo'n arrogante zak dat de dokter is. Excuse the language) ga ik niet verklappen. Wat ik wel nog zeg, is dat Koch net zoals in Het diner bepaalde dingen bewust verzwijgt, meer bepaald zaken over de ziekte van de patiënt. En oké, die dragen niets bij tot het verhaal, maar mijn innerlijke nieuwsgierige trees aast op zulke details om haar honger naar beroddelbare feiten te verzachten. Het taalgebruik mist hier wel de soort zelfspot die ik in Het diner wel las en zeker kon smaken. Maar het boek is zeker niet slecht en zet je ook aan het denken. 

_______________________________

*Tussendoor las ik nog The pact (Jodi Picoult), een liefdesverhaal waarbij de zoektocht naar een vreselijke waarheid centraal staat. Een echte aanrader! Hierna volgde The MacKade brothers: Devin & Shane van Nora Roberts, een liefdesromannetje (eigenlijk twee verhalen) dat perfect is als pauze tussen al die literaire hoogstandjes.