donderdag 16 oktober 2014

An evening with Bret Easton Ellis

Vorige week was ik een interview met Bret Easton Ellis aan het nalezen voor het werk -- toch handig, zo een week vroeger al op de hoogte zijn -- en dat was best interessant. Dus toen ik ontdekte dat de man een lezing gaf in de Vooruit, dacht ik: 'Let's do this.' Omdat vaderlief ook al eens graag naar een lezing gaat, vooral als er schrijvers bij betrokken zijn, nam ik hem ook gewoon mee. Gezelligheid troef!
(bron)

Het begon al goed toen Ellis, naast schrijver, scenarist en producer tijdelijk ook juryvoorzitter van het Film Fest in Gent, gevraagd werd naar de openingsfilm van het festival, 'The Loft'. Die film krijgt niet zulke denderende kritieken in het binnenland, en in Walloniƫ zelfs ronduit slechte recensies, en ook Ellis was niet te spreken over de film. 'What a disaster!' Net als (es) in Humo al meldde, vond-ie de dialogen 'stupid' en de plotwendingen niet bijster geloofwaardig. Ik wilde de Amerikaanse versie wel eens zien, omdat ik stiekem al niet meer weet hoe het eindigt, maar nu weet ik het zo toch niet.

Daarna ging het gesprek -- gehost door Roderik Six die er, in mijn bescheiden mening, in profiel een beetje uitziet als Ann De Bie -- verder richting het oeuvre van de man. Op 21-jarige leeftijd publiceerde Ellis zijn eerste boek, 'Less than Zero', dat meteen een bestseller werd. Een paar boeken later volgde 'American Psycho', een bloederig horrorverhaal dat eerst veracht werd en later verheven tot cultboek en verfilmd met Christian Bale in de hoofdrol, toen nog onbekend. Ellis schreef het boek omdat hij toen blijkbaar zelf nogal in de knoop zat en vooral iets had tegen yuppies -- een bevolkingsgroep die wordt afgeslacht in het boek. Helende ervaring om dat te schrijven, vond hij zelf.

Vervolgens ging het over Ellis' laatste filmproject, het in guerrillastijl opgenomen 'The Canyons', die helaas vooral bekendheid verwierf omdat Lindsay Lohan en pornoacteur James Deen erin meespelen en minder omdat de film met slechts $150.000 werd gemaakt. Ellis en regisseur Paul Schrader wilden aantonen dat films niet altijd met miljoenenbudgetten gemaakt moeten worden, en naar eigen zeggen vond hij het geweldig om met zoveel vrijheid te kunnen werken. Ik ben benieuwd.

Tot slot mocht het publiek vragen stellen, en daar zat onder andere bij of Ellis zichzelf, als juryvoorzitter van het filmfestival in Gent, zich nu ook 'empire' acht. Niet dus, terwijl Scorsese als juryvoorzitter van Cannes dan weer wel 'empire' is. Een interessante uitleg volgde, en die is uitgebreider en integraal online te lezen in dit artikel. Kortom, de volgende keer dat de man iets komt vertellen: gaat allen luisteren!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!