Red Riding Hood

Red Riding Hood wil ik stiekem al zien sinds hij twee jaar geleden uit kwam - maar dat kan ook wel iets te maken hebben gehad met het echt interessante artikel over Roodkapje dat ik toen moest lezen voor school. Anyway, toen de gelegenheid zich onlangs op een babysit voor deed om hem te zien, keek ik hem maar. 

Door de trailer leek het me altijd wel een enge film (ik vind dan ook heel snel films eng), maar eigenlijk valt hij heel goed mee op dat vlak. Een middeleeuws dorpje wordt geteisterd door de aanvallen van een weerwolf. Een groepje mannen is het beu en besluit de wolf te volgen en te vermoorden. Wanneer een of andere hoge geestelijke langskomt met zijn entourage, haalt die hen echter uit hun droom: de wolf die ze vermoord hebben, is niet de weerwolf. Wat volgt is een opeenvolging van beschuldigingen en weerwolfaanvallen. Tot Valerie, met rode cape, de waarheid ontdekt in het hutje van haar grootmoeder. En ja, tussendoor speelt er nog iets met twee jongens - het is dan ook de regisseur (regisseuse?) van Twilight. 

Die ontdekking, wat de climax van de film zou moeten zijn, valt wel wat tegen. Nee, het is niet wie ik dacht dat het zou zijn, maar het wordt allemaal nogal rustig verteld. Geen extra spannende scènes, geen extra bloederig afgebeten lichaamsdelen, niets van dat. Verder is het wel een mooie film en dan zeker het einde. Ik ben blij dat ik hem toch eindelijk heb gezien!