2011 in een notendop

Als ik alles samen in beschouwing neem, was 2011 best een goed jaar. Eigenlijk beter dan 2010, nu ik erover nadenk. Mijn stage was beter (en zorgde ervoor dat ik mijn eerste belangrijke diploma in ontvangst kon nemen), mijn liefdesleven was (is) beter en ik heb nieuwe vrienden gemaakt. Yes!

2011 valt op te delen in twee delen: het leven voor het lief en het leven met het lief. Oftewel: stage en verliefd zijn. Stage was goed en leuk, maar ook wel zwaar. Dat is dan ook de (voornaamste) reden waarom ik heb besloten om verder te studeren, ik was het lesgeven kotsbeu. Maar kijk, we zijn amper een halfjaar verder en ik begin alweer lessen te vormen in mijn hoofd, deze keer wel voor zesdejaars. Tja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan zeker?

En wat kan ik zeggen over verliefd zijn? Iedereen die al eens verliefd is geweest, weet ook wel dat dat zo ongeveer het beste gevoel ter wereld is. Er is niet veel dat kan tippen aan de kriebels die je krijgt in je buik als je aan hem/haar denkt, de glimlach die (onvrijwillig) op je gezicht komt als je hem/haar ziet... Zalig. Natuurlijk, soms is het minder rozengeur en maneschijn dan je zou willen, maar ik ben van het romantische type dat gelooft dat liefde alles overwint. And so far it has, dus wie ben ik om iets anders te beweren?

Al bij al ben ik dus best gelukkig. Er zijn dingen die beter kunnen (zoals mijn examenrooster en mijn 'gave' om altijd jarig te zijn voor een rottig examen), maar dat zijn kleinigheden. Ik heb lief en ik word liefgehad, voor meer vragen gaat erover. Bij dezen wil ik dus meteen al mijn vrienden en vriendinnen die me afgelopen jaar in alle mogelijke manieren gesteund hebben, keihard in de bloemetjes zetten. Zonder jullie zou het geen zo'n fantastisch jaar zijn geweest. 

Ik hoop dus dat iedereen in 2012 vindt wat hij of zij wil. Ik hoop bovenal ook voor mezelf dat het een minstens even fantastisch jaar wordt als 2011, maar voorlopig wijst alles in die richting. Yes!

In 2011 zijn er ook voldoende dingen gebeurd die me inspiratie gaven voor blogberichten. Zo ook:

• mijn doldwaze stageavonturen
• mijn eerste stapjes en nog meer stapjes op de lange lange weg naar het schrijversdom
• die eerste kus met het lief
• een fantastische reis naar Kreta
• een opborrelende liefde voor gedichten (altijd handig, als taalstudente)

(En, omdat het er gewoonweg uit moet, hier nog vier frustraties waarmee iedereen sowieso al eens heeft kennisgemaakt...

• dt-fouten
• lieven die niet terugsturen
• buren die 's ochtends (vroeg) bomen beginnen om te hakken (of zoiets - wie weet wat ze daar allemaal uitspoken...)
• dat vervelende gevoel wanneer je net lekker in je bed ligt, je boek is weggelegd, je donsdeken ligt nét goed en dan voel je het... Je blaas die volzit (hoewel je nog geen uur geleden bent geweest) en die dringend geleegd moet worden. Een gevoel dat eerst verergert, omdat je minstens een halfuur nodig hebt om moed te verzamelen om op te staan, maar dat even terzijde.)