De observatieweek zit erop. Vijftien uren zat ik achteraan in de klas om mijn toekomstige leerlingen en natuurlijk de werkwijze van de leerkracht te leren kennen. Het was heel leerrijk, al zeg ik het zelf. Het was ook de eerste keer dat ik wel zin had om te observeren, maar dat ligt waarschijnlijk aan het feit dat het mijn oude school was. Het voelde echt - hoe melig of suf het ook klinkt - als thuiskomen.
Natuurlijk is er van alles veranderd, zo ook de lokalen. De lokalenplanning die de leerlingen in september kregen (en die ik geleend heb van broerlief) is ook al veranderd, wat ervoor zorgde dat ik gisteren voor de eerste keer vermist was. Gelukkig was een knapperd op het leerlingensecretariaat (je leest het goed, er werken daar nu knapperds!) zo behulpzaam om me te zeggen waar ze zaten. Zo ook vandaag, hoewel het deze keer wel mijn schuld was. Nu ja, ik ben niet volledig verdwaald en ondertussen is ook de conditie weer een beetje scherper (want vandaag, van de derde verdieping naar beneden naar de derde verdieping, en dat bijna allemaal al lopend. Yes!).
Ook in de leraarszaal, waar ik voor maandag slechts een keer (en dan nog stiekem) was geweest, gebeurt er veel. Vanochtend was ik getuige van een aantal leerkrachten die (eveneens stiekem) een andere leerkracht aan het nadoen waren en zich luidop afvroegen wanneer die met pensioen zou gaan. Zijn leeftijd is voor iedereen een raadsel, net als zijn huwelijkse staat en de reden waarom hij altijd staat de huppen... Maar goed, genoeg gespeculeerd, ik moet nog lessen voorbereiden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!