Terug van weggeweest

Na een vermoeiende terugreis vanuit Kreta en een boeiende maar lastige eerste schooldag heb ik nu even tijd om te vertellen over mijn fantastische reis. Jaha, hij was super!

Vorige week zondagavond kwamen we na een misselijkmakende rit en anderhalf uur eindelijk aan in ons hotel. Daar werd ons nog een avondmaal aangeboden (het avondbuffet was al gesloten) op het terras vlak aan de zee. Leuke manier om zo je vakantie te beginnen! Aangezien onze kamer nog niet klaar was, brachten we de eerste nacht door in een familiekamer, waardoor we elk een aparte kamer hadden om te bekomen en bij te slapen. 

Maandag besloten we te genieten van de zon en maakten we kennis met de zee en het zwembad. Beide zijn goede vriendjes geworden, hoewel het zwembad toch meer aandacht heeft gekregen. Een hele dag lezen, slapen en eten in de zon (en af en toe in het water springen om af te koelen), zo'n dag heeft toch wel z'n charmes. Het buffet 's avonds (en 's ochtends ook, for that matter) was heel uitgebreid, afwisselend en lekker! De eerste dagen lukte het nog om redelijk normaal (en gezond) te eten, maar later niet meer. Een geluk dat ik nu weer elke dag naar omhoog moet.

Maandagavond besloten we om het dorpje en bijhorende winkels te verkennen en kwamen we tussen de winkels en de cocktails terug in het hotel met veel te veel souvenirs. Stuk voor stuk mooie souvenirs, maar toch te veel, wat zorgde voor een stressmoment zaterdagavond om de valiezen te pakken. En cocktails, hoor ik u denken? Jaha, cocktails. Blijkbaar lust ik die ook, als er niet te veel alcohol inzit en bij voorkeur ook grenadine. Zo zijn daar Sex on the beach, San Francisco en Passion Nog Iets (met Passoa in plaats van grenadine, ook lekker zo blijkt!) binnengegaan. Niet op dezelfde avond natuurlijk, zo gek ben ik nog niet.

Dinsdag was er eerst een infosessie van Sunweb (niet zo interessant, maar we besloten goede vakantiegangers te zijn en toch te gaan) en nam ik voor de eerste keer ooit een taxi. Naar oud Chersonissos, een leuk dorpje weg van de toeristen met mooie huizen en uitzichten. En mooie restaurantterrasjes! 's Middags aten we daar in een taberna met heel lekker eten en een hele vriendelijke ober, die ons duidelijk uitlegde hoe we overal konden geraken. Op de terugweg naar Chersonissos-aan-de-zee verdwaalden we (niet door mij, laat dat duidelijk zijn) en deden we anderhalf uur over een drietal kilometers. Op die manier maakten we natuurlijk kennis met de naburige dorpjes, maar toch. Toen we in de verte ons terras en strand zagen opdoemen, deden we bijna een vreugdedansje, zetten we de eindspurt in naar onze kamer, sprongen we in onze bikini's en recht het zwembad in. Zalig! 

Woensdag trokken we een dagje uit om het openbare vervoer in Kreta te ontdekken. Tussen de grote steden is er een betrouwbare busdienst en dus gingen we naar Agios Nikolaos, in het oosten van Kreta. Voor de geïnteresseerden: dat is het stadje met het Bodemloze Meer dat dienst deed als décor in een of andere bekende (voor ons onbekende) film. Maar wel een mooie stadje! Agios Nikolaos is ook de uitvalsbasis als je met de boot naar Spinalonga wil, een eiland waar de laatste leprakolonie in Europa zat. Aangezien we geen zin hadden om kennis te maken met resistente virussen (die ons met ons geluk zeker zouden opeten) en het nogal duur was, besloten we met de bus naar Elounda te gaan, een vissersdorpje in de buurt, en daar nog wat rond te wandelen. Het eerste winkeltje dat we tegenkwamen leek een beetje op de grot van Ariël, met allerlei schatten uit de zee. En dan bedoel ik veel schatten uit de zee! 

Op de bussen tussen Elounda en Agios Nikolaos hadden we wel minder geluk met de chauffeur en ticketpersoon. In het gaan naar Agios Nikolaos hadden we namelijk een knappe buschauffeur (en dan bedoel ik écht knap - sorry, liefje), maar van en naar Elounda was er een ticketpersoon die duidelijk met tien verkeerde benen uit bed was gestapt die ochtend. Nodeloos te zeggen dat we ons er dood aan ergerden, maar gelukkig verpestte ze onze reis niet!

Natuurlijk is er een Kreta ook veel aan cultuur te doen en in Agios Nikolaos bezochten we daarom het Archeologische Museum. Tip voor alle studenten: neem die studentenkaart mee, want wij mochten daarmee gratis binnen. Kan natuurlijk ook aan onze vrouwelijke charmes gelegen hebben, maar toch. Het museum was niet zo groot en toonde veel hetzelfde, maar was toch wel interessant. We zagen veel - heel veel - van die typisch Griekse vazen met mooie motiefjes, juwelen, beeldjes van mensen of goden of zoiets en nog veel meer. 

Donderdag was het opeens gedaan met het goede weer (typisch natuurlijk, twee dagen slecht weer in september op Kreta, natuurlijk twee dagen als wij daar zijn. Zucht.) en maakten we er een rustig dagje van. De hele ochtend lazen we (moet ook gebeuren) en in de namiddag besloten we toch eens naar buiten te gaan en het Cretaquarium te bezoeken. Een leuke belevenis voor jong en oud, hoewel je met jonge kindjes toch best de auto neemt om de lange oprit te overleven. Want hij was lang. Echt lang. Maar het was het waard, want ze hadden echt coole vissen in het aquarium, en haaien en Nemo's en kwallen en zeesterren en zee-egels (hoewel je die laatste natuurlijk ook gewoon in de zee vindt) en zeekomkommers en nog veel meer. Echt leuk!

Vrijdag en zaterdag gingen we naar Heraklion. Vrijdag gingen we om de winkeltjes te doen (mooie rode jas gekocht! Schouderklopje voor mezelf!), te kerkjes te zoeken (ook op Kreta zijn de kerkjes talrijk én mooi) en het Archeologische Museum te doen. Met ons geluk (dat ons slechts een paar keer parten speelde) was het museum natuurlijk net gesloten voor onderhoudswerken en was er slechts een beperkt deel van de collectie tentoongesteld. Natuurlijk wel een mooi deel, maar een beetje weinig. Daar wil ik zeker dus nog eens naartoe, als het museum over een jaar of tien eindelijk terug volledig open is. 

Zaterdag gingen we dan naar de markt in Heraklion, de markt die wel gigantisch is maar niet zoveel voorstelt als de reisgidsen beloven. In de namiddag gingen we dan naar Knossos (toch wel een must als je naar Kreta gaat) en namen we een (Nederlandstalige) gids, wat zeker ook aan te raden is. Zonder gids loop je daar maar wat rond te dwalen, met gids weet je tenminste waar je aan het ronddwalen bent. Zeer interessant en op bepaalde plaatsen is er nog veel bewaard. Echt de moeite! 

Zondag was het dan tijd om terug naar huis te gaan, na een supervakantie. Mijn medereisgenoot en ik maakten alvast plannen om volgend jaar opnieuw naar Kreta te gaan, dit keer met de vriendjes en toevallig op dezelfde dag naar Agios Nikolaos (of dergelijke) te gaan. Vriendjes: beware!