zondag 9 december 2012

De ander

Omdat papa tijdelijk vergeten was dat hij vorig weekend naar Portugal moest (seriously, hoe kan je zoiets vergeten?), werd de aankoop van een nieuwe fiets uitgesteld naar dit weekend. Gisteren, om meer precies te zijn. En nu heb ik dus een nieuwe fiets. Ik denk dat mijn oude fiets het wist, want toen we wilden vertrekken om hem definitief op te halen, liet die smerigaard mij vallen - letterlijk dan. Dat helpt natuurlijk wel om me te onthechten.

Want onthechting is nodig. Ik heb de afgelopen tien jaar op die fiets gereden. Tien. Da's best wel veel, al zeg ik het zelf. En wat ik daarmee allemaal niet meegemaakt heb! Mijn eerste fietsrit naar de grote school (het middelbaar, dus) in de grote stad (Gent, dus). Mijn allereerste kus ever. Valpartijen, ongeveer één per jaar. Liefjes gaan bezoeken (in de mate van het mogelijke). Op die fiets heb ik meermaals plannen om de wereld te verbeteren bedacht, waarna ik die bij aankomst steevast vergeten was. Die fiets had trouwens ook geaccepteerd dat ik hem gewoonweg gebruikte en hem in de steek liet eens mijn gezelschap was gearriveerd. Wat 'n fiets. En nu gaat ie met pensioen naar Sleidinge, alwaar hij Anoniem zal vergezellen op haar dagelijkse tocht van en naar het station. Benieuwd hoe hij het daar gaat vinden.

Nu heb ik dus een nieuwe fiets. Een exemplaar uit 1988, wat hem dus ouder maakt dan mezelf. Maar hij rijdt goed. En het is zo geweldig om eens te kunnen doorfietsen in plaats van om de zoveel meter je pedalen kwijt te zijn. En hoe zalig zal het zijn om nooit meer fietslichtjes te kunnen vergeten - want mijn fiets heeft er zelf! Ik denk dat we een leuke tien jaar samen tegemoet gaan. 

[Nee, geen foto's deze keer. Wie neemt er nu ook foto's van z'n fiets?]

1 opmerking:

  1. Hij heeft z'n eerste dag pensioen overleefd, ik ook ... voorlopig ... [Wordt vervolgd...]

    BeantwoordenVerwijderen

I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!