zaterdag 21 juni 2014

[tv] Is er een dokter in de zaal?

Na een korte onderbreking (want werk) gaan we gewoon weer verder met tv-series. Hoera! De moeder aller medische tv-series is natuurlijk ER, de serie waarzonder Grey's Anatomy vast niet was uitgevonden en bovenal de serie waardoor menig carrière gelanceerd is, niet het minst die van de immer bevallige George Clooney en The Good Wife-actrice Julianna Margulies. Wat een kleine wereld. Ik heb wel degelijk een paar seizoenen gevolgd en het is logischerwijs een must voor mensen die op hun honger blijven zitten wat betreft medische tv-series.
Dan is daar natuurlijk Grey's Anatomy, één van de weinige series waarvan ik afleveringen kan blijven herbekijken zonder dat ze mij beginnen tegen te steken. Het verhaal begint met de verboden romance tussen Meredith & Derek (beter gekend als McDreamy), en dat blijft gedurende tien seizoenen (en vermoedelijk tot het einde der tijden) de rode draad. Daarnaast doet werkelijk iedereen het met iedereen in dat ziekenhuis en krijgen die dokters zulke trauma's te verwerken dat ik mij afvraag waarom niemand daar een mental breakdown krijgt. Daardoor is de serie natuurlijk wel hoogst verslavend -- ideaal voor als het een natte zomer wordt, bent u meteen klaar voor de start van het elfde (!) seizoen in de herfst. En dan hebt u meteen weer genoeg mannelijk schoon gezien om even mee voort te kunnen.
De spin-off van Grey's Anatomy, Private Practice, is dan weer wat minder. Eén van de dokters uit Seattle vertrekt naar LA (logische keuze) om daar in een privépraktijk te stappen. Evenveel romances, net iets minder trauma's -- maar er zijn dan ook minder seizoenen. Af en toe is er een overlappende aflevering, waar dokters uit LA in Seattle op bezoek komen, of omgekeerd. Niet écht de moeite waard als je 't mij vraagt, tenzij je natuurlijk wil weten wat er met de dokter in kwestie gebeurt. 
De vader aller tv-series is natuurlijk House, M.D., met de prachtig blauwe ogen van Hugh Laurie. Het is altijd interessant om te zien hoe een aan pijnstillers verslaafde dokter zonder sociale vaardigheden het redt in een ziekenhuis, met een vrouwelijke baas en soms niet zo slimme collega's. Het laatste seizoen is één van de beste laatste seizoenen die ik al gezien heb -- al moet dat van True Blood nog komen -- en dan vooral de allerlaatste scène, die het hele karakter van House perfect weergeeft. Ja, doorheen de acht seizoenen wordt het soms een beetje saai, telkens een schijnbaar onoplosbaar medisch mysterie dat na gemiddeld een halfuur als bij wonder tóch opgelost geraakt. Maar ja, het is de moeite. Beloofd. En zo heb je toch ook gezien hoe Jennifer Morrison (Once Upon a Time) en Olivia Wilde (vooral geliefd op het internet) richting bekendheid klommen.


On a side note: dit was overigens mijn 600ste blogpost. Shit zeg. Toepasselijk wel dat die over tv-series gaat, al zeg ik het zelf. Hoera!

1 opmerking:

I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!