vrijdag 28 februari 2014

[tv] Fantasy

Lang, lang geleden toen er hier nog (meer) samen naar tv werd gekeken, keken wij na het avondeten naar de opgenomen aflevering van Charmed van die dag (toen nog op video). Dat is meteen de eerste serie waarvan ik alle afleveringen ondertussen al meer dan één keer heb gezien -- die in de eerste seizoenen ken ik na een keer of vier al min of meer vanbuiten -- en waar ik naar kan blijven kijken. Het was tevens mijn (onze) eerste kennismaking met all things witchy en de bijbehorende demons, boze tovenaars en ander van dat leuks. En ondanks mijn toen nog jonge leeftijd hielp het wel dat de mannen die erin voorkwamen niet van de lelijkste waren. Charmed is meteen ook de reden waarom reisgenoot 1 per se naar San Francisco wil gaan (dat stond sowieso wel al op de planning) voor de mooie Victoriaanse huizen. 

Bron - A bewitching guide to WoEE
Nog met heksen is het vorige zomer begonnen Witches of East End, dat blijkbaar gebaseerd is op een boek (dat ondertussen ook op mijn te lezen-lijstje staat). De eerste afleveringen moest iedereen nog wat zijn plaats zoeken, maar naar het einde toe was het zeker goed en zelfs spannend, bij momenten. Ideaal dus. Het vertelt het verhaal van twee zussen (heksen, natuurlijk), waarvan de ene twee dochters heeft die in het begin van het seizoen ontdekken dat ze ook heksen zijn -- en daar op verschillende manieren mee omgaan. Met verschillende love interests (ik heb mijn keuze al gemaakt!) en natuurlijk ook een booswicht. Ondertussen is er al een tweede seizoen besteld, dat er hopelijk snel aankomt.

Waar er ook heksen in voorkomen, doch in mindere mate, is True Blood. Wat komt daar naturlijk níét in voor van supernatural gespuis, is nog maar de vraag. Basis van de serie is dat vampieren 'uit de kist' gekomen zijn (heb je 'm?) en dat nogal wat mensen daar problemen mee hebben. In vergelijking met de laatste twee seizoen (5 en 6) zijn de eerste nogal rommelig, met veel verhaallijnen die door elkaar lopen en veel personages die je uit elkaar moet zien te houden. Maar vanaf seizoen vijf wordt het stukken beter, omdat de (meeste) hoofdpersonages naar hetzelfde einde toe werken, met daarnaast nog een plotlijn of twee. Veel overzichtelijker dus, wat doet hopen dat het volgende en tevens laatste seizoen een mooie afsluiter zal zijn. Voor wie geïnteresseerd is: ook dit is gebaseerd op een boekenreeks, maar wel heel losjes. Best niet de boeken lezen terwijl je de serie aan het bekijken bent, of je slaat compleet in de knoop. Check trouwens ook zeker het introfilmpje. Niet zo origineel als dat van Dexter, maar wel met goeie muziek.

Nog meer vampieren kom je tegen in The Vampire Diaries (opnieuw losjes gebaseerd op een boekenserie), samen met ook hier weerwolven en heksen. Het begin is simpel genoeg: meisje wordt verliefd op jongen die later vampier blijkt te zijn en haar al een eeuw of twee lijkt te kennen. Na het eerste seizoen loopt het echter helemaal uit de hand, zijn er sterfgevallen bij de vleet (die meestal terug herrijzen) en zijn de liefdesintriges niet op één hand te tellen. Maar net dat maakt de serie natuurlijk zo aantrekkelijk en verslavend -- dat, en de onwaarschijnlijk blauwe ogen van Ian Somerhalder.

Verder is er nog de opperserie aller vampierenseries Buffy the Vampire Slayer, waarvan ik eigenlijk maar een handvol afleveringen heb gezien. Misschien moet ik dat gat in mijn cultuur maar eens opvullen.
Een andere serie over all things supernatural is natuurlijk Supernatural, over twee broers die het werk van hun vader tegen slechte wezens verderzetten. Ik heb het in de eerste aflevering welgeteld tien minuten volgehouden voor ik het te eng vond en maar ben gestopt.
En tegenwoordig is er nog de cultserie Doctor Who. Ik heb daarvan eens een halve aflevering gezien op een babysitavond en ik snap eigenlijk niet echt waar al het gedoe om te doen is. Voor zover ik weet, draait het verhaal rond de doctor, die met zijn TARDIS (een fancy ruimteschip in de vorm van een blauwe police box) het universum afreist, de wereld redt door buitenaardse wezens tegen te houden en af en toe van gedaante wisselt. Maar die ene halve aflevering ging mijn willing suspension of disbelief te boven; ik vond het er allemaal nogal nep uitzien. Misschien is dat natuurlijk net de charme van de serie, ik zou het niet weten. 

3 opmerkingen:

  1. Charmed is zo jeugdnostalgie! 'k Zou die ook nog wel eens willen terugzien, samen met Buffy. Grappig trouwens, ik vind de eerste 4 seizoenen True Blood veel beter dan seizoen vijf. Zes heb ik nog steeds niet bekeken, omdat ik zo teleurgesteld was in vijf. :( Dr Who vind ik wel zalig, maar ik ben wel begonnen met de reeks met Christopher Eccleston, kweet niet goed hoe het met de nieuwe Doctor is.

    'k Heb trouwens nog een leuke fantasy reeks gevonden: Grimm! Maar ge moet wel aan detective werk + creepy monsters zijn :D

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Charmed, haha ik kijk dat stiekem nog op tv (herhalingen weliswaar) en dan supernatural was vroeger op tv, toen keek ik er naar. Op een bepaald moment gestopt met kijken en nooit meer interesse gehad. True blood ben ik wat beu gezien.. mijn fantasy favorietjes zullen teen wolf en ghost whisper blijven :D

    BeantwoordenVerwijderen
  3. 'Grimm' ga ik onthouden, stel dat ik ooit weer eens zonder series val! Hoewel, creepy monsters... En 'True Blood' seizoen zes moet je toch zeker es bekijken, vind ik. Als het een troost is: zeven zal het laatste zijn ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!