zondag 30 juni 2013

The book of lost things

Dit boek had ik mee naar Marrakech, waar iemand het eerst begon te lezen omdat zij geen boeken mee had. (Again: wie neemt er nu geen boeken mee op reis, zeker op een reis met filologen?!) Een paar maanden later had ik het dan terug, met enkel positieve commentaren. Dus ja, dan heb ik het ook maar gelezen. Ik kan alvast zeggen dat het een soort van combinatie tussen Once upon a time en Game of Thrones is, dus ik denk dat het bij veel mensen wel in de smaak zal vallen. Zo ook bij mij, al vond ik het met momenten wel eng en niet zo aangenaam om te lezen. Maar ja, je moet er nu eenmaal door. Verder valt het best aan te raden, omdat het zo geschreven is dat je je bij David in het woud waant. 

Toevallig of niet speelt dit zich af tijdens WOII (nadat The lost art of keeping secrets erna speelde). David zijn moeder sterft, maar gelukkig vindt zijn vader Rose en krijgen ze samen nog een zoontje. Helaas vindt David zijn stiefmoeder en halfbroer maar niets en wil hij hen dan ook kwijt. Wanneer hij op een dag buiten de stem van zijn moeder hoort, besluit hij die te volgen en komt hij zo terecht in een woud vol vreemde en gevaarlijke wezens. Gelukkig voor hem zijn er ook mensen die hem willen helpen. 

Little evils, big evils, all were butter to the Crooked Man's bread.

Het boek leest heel vlot en je wil wel weten wat er verder gebeurt. Het is dus zeker een aanrader, nu het (bijna) toch vakantie is en het zo warm is dat je niets kan doen behalve buiten liggen lezen. Of is dat wishful thinking? Leuk om te weten is dat er achteraan een volledig addendum zit, waarin alle wezens die David tegenkomt en alle verhalen die hij hoort nog meer worden uitgelegd en geduid. Voor mocht je even in de war zijn met alle mythes en sprookjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!