Tongkat

Dit semester had ik - hoera hoera - een vak over modern Nederlandstalig proza. Geen leuke boeken die ik kon lezen, dus, maar gelukkig waren de zeven die ik moest lezen niet allemaal even slecht. Tongkat van Peter Verhelst, bijvoorbeeld, stond al lang op mijn lijstje om uit vrije wil eens te lezen. And now I did (uit semivrije wil, want we konden kiezen uit een lijstje van tien) and I liked it.

Als een droom in een droom in een droom in een droom.

Tongkat is, zoals Verhelst zelf aangeeft, een verhalenbordeel. Het boek is opgebouwd uit een tiental verschillende verhalen die allemaal deels hetzelfde verhaal vertellen vanuit een ander perspectief. Het is wat ingewikkeld omdat het niet chronologisch is en ik had ook nogal moeite om de personages uit elkaar te houden. Maar voor wie houdt van fantasy en sciencefiction is dit een aanrader!

Het verhaal speelt zich af in een onbekende wereld op een onbekend tijdstip, waar de winter onverwacht komt en blijft en er ondertussen een opstand is tegen het paleis. Iedereen zoekt warmte en sommigen vinden de warmte ook. De legende gaat dat de koning op zoek is naar het meisje met het rode haar om de winter te doen eindigen. De verschillende personages vertellen hun levensverhaal en de eventuele rol die zij speelden in de opstand.

Overdag sliep ik in een nest dat ik gemaakt had van overleden boeken. 

Ik vond het een mooi boek, omdat je het kan lezen zonder alle politiek-historische verwijzingen en je gewoon kan laten meeslepen door het fantasierijke verhaal. Je kan het natuurlijk ook mét al die verwijzingen en de verhulde maatschappijkritiek van Verhelst lezen. Een aanrader voor wie eens iets van een postmoderne Nederlandstalige auteur wil lezen en er toch nog iets van wil begrijpen.