Uit

Gisterenavond hadden we nog eens afgesproken. We, dat zijn ik en nog vier vriendinnen. Een gezellige bende, dus. Omdat wij al volwassen zijn en ons daar graag naar gedragen, gaan wij vaak 'iets gaan eten' en gisteren was dat in de Siciliaan in de Kraanlei (Il Cortilo) - een echte aanrader, overigens. Omdat twee van de vier vriendinnen beloofden dat alle knappe jongens uit Gent en omstreken van onze leeftijd verstopt zaten in de Charlatan (dus geen sullige tieners, die zitten in de Overpoort) en mannelijk schoon nooit slecht kan zijn, besloten we om daar ook naartoe te gaan. You never know, en zo.

In de Charlatan kwamen we dan nog twee jongens uit het middelbaar tegen, waarvan de ene geen haar veranderd is en de ander zijn nerdy kantje toch een beetje verloren is. Na wat beleefde chitchat moesten de heren echter weg naar een andere afspraak en werden wij opnieuw aan ons lot overgelaten. (Voor alle duidelijkheid, deze twee heren behoren niet tot het mannelijk schoon dat we hoopten tegen te komen.)

Er stroomde steeds meer volk toe en we besloten hen te volgen naar de zaal met de af en toe goeie muziek. En ja, ook al ben ik meer iemand die hele dagen naar folk zou luisteren en romantische mazurka's zou dansen, toch was het best leuk gisterenavond! Tenminste als je de zweterige, handtastelijke, vervelende sukkels negeert die ons (quasi) de hele tijd omsingelden en de rest van de mensen die altijd langs ons moesten passeren, negeert. Alsof we er om vroegen. 

Maar het was dus leuk, gisterenavond! Geen knapperd opgedaan, helaas, maar wel een Ier 'ontmoet' en 'mee gebabbeld' - voor zover dat mogelijk is als je jezelf amper kan horen denken. Ik denk wel dat hij zich net buiten onze leeftijdscategorie bevond, dus zo'n overwinning is dat ook niet. Mijn voeten hebben het wel een hele avond op hakken overleefd, tot ik thuiskwam en het eindje tussen mijn fiets en de voordeur nog moest stappen. De combinatie hakken + alcohol + natte vloer is trouwens niet de meest fantastische, maar dat hadden jullie ook wel kunnen bedenken.