Gisterenavond had ik een vers boek nodig om te lezen. Het boek dat ik in september al begonnen was, is namelijk eindelijk uitgeraakt. (Het is eigenlijk best nog een interessant boek, ook voor mensen die absoluut niet van plan zijn ooit in India te belanden, maar hoofdstuk na hoofdstuk over verschillende religies wordt af en toe een beetje saai. Wel makkelijk om erna in slaap te vallen, natuurlijk.)
Na een lange zoektocht, bij mezelf overwegen wat nu het beste idee zou zijn, kwam ik uit bij Brieven aan Doornroosje van Toon Tellegen. Dat boek is in mijn boekenkast beland omdat Doornroosje mijn favoriete Disney-prinses aller tijden is. Dat stukje waarin ze danst (walst) met haar toekomstige? I like! Dus begon ik dat boek te lezen. En het is fantastisch. Ik ben voorlopig aan 20 januari geraakt (elke dag dat hij onderweg is naar haar kasteel, schrijft de prins haar een brief) en ik kan niet wachten tot vanavond, wanneer ik verder mag lezen. (Helaas is het daarvoor eerst Boombal in Gent en/of cocktailavond van Filologica), dus het zal nog een tijdje duren.
Hier alvast een stukje dat bij mij toch een glimlach ontlokte:
Ik ga dromen van een kus, van zó'n overweldigende kus dat je zult ontwaken en zult roepen: 'Wat overkomt mij nu?'
'Ik,' zal ik zeggen. Of: 'Mij.'. Hoe zeg je dat?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!