This is it. Morgen begin de inhaalweek, de week waarin de lucky bastards al keihard kunnen beginnen blokken, de sneeky mensen inhaallessen selecteren en daarnaast keihard kunnen beginnen blokken, en de pechvogels die nog veel te veel inhaallessen hebben om deftig te kunnen beginnen blokken. Technisch gezien behoor ik tot de laatste groep, maar stiekem heb ik mezelf gepromoveerd tot de tweede. Wat inhoudt dat ik morgen nog een dag les heb en moet samenvatten, en vanaf dinsdag keihard kan beginnen blokken. Ik heb zelfs een zotte planning gemaakt, iets wat ik anders nooit doe. Toch nooit zo zot.
Dit is het dus. Het moment van de waarheid. Vier weken (nu ja, 3,5) keihard blokken voor ik eindelijk alle stress uit mijn lichaam kan schrijven door de juiste bolletjes in te kleuren. Dat brengt op zich natuurlijk extra stress mee: is mijn bolletje wel goed ingekleurd? Is het juiste bolletje bij de juiste vraag ingekleurd? Gaat de computer mijn bolletje wel kunnen lezen? Vijf van mijn acht examens bestaan voor minstens een deel uit multiple choice, wat betekent dat ik stressy tijden tegemoet ga. Maar goed, 't is nog 27 dagen voor mijn eerste examen, dus ik kan mijn bolletjeskleurtechniek wel nog perfectioneren.
Shit zeg (excuse the expression), nog zevenentwintig dagen voor mijn eerste examen?! Gelukkig lacht mijn planning me zo kleurrijk en bemoedigend toe. En als het lief zegt dat ik in mezelf moet geloven omdat hij dat ook doet (in mij geloven, dus), dan heb ik niet veel keuze zeker?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!