How to: verrassingsfeestjes

Wie ooit het compleet gestoorde idee krijgt om een verrassingsfeestje te organiseren voor iemand anders, zoals het lief, wees in elk geval voorbereid. En wie weet kan je erna aan de slag als privédetective, want een feestje organiseren zonder dat het feestbeest op de hoogte is en je nodige informatie kan bezorgen, is toch ook niet alles. Zelfs een beetje kunst- en vliegwerk. 

Het begint, vanzelfsprekend, allemaal met het idee. Of je lief nu heel subtiel zegt dat hij een verrassingsfeestje wel leuk zou vinden of je zelf op zulke briljante plannen komt, zonder idee is er geen feestje. En dan moet dat idee een beetje rijpen. Volwassen worden. En dan kan je beginnen dromen over hoe het zou moeten gaan, zodat je kan beginnen plannen. 

In je planning is het altijd handig om een medeplichtige te hebben. Iemand die (logischerwijze) ook is uitgenodigd en die het feestbeest ook kent, zodat je elkaar kan aanvullen. Dan kan je overleggen en brainstormen: wat heb je allemaal nodig, wie moet er allemaal komen, hoe doen we het feestje, waar doen we het feestje ... 

Eenmaal beslist is wie er allemaal komt, kan je de uitnodiging opmaken. Zorg dat alles er duidelijk opstaat (adres, tijd, of ze eventueel iets moeten meebrengen (zo ja, wat) en dat het een verrassingsfeestje is), zodat er geen verwarring mogelijk is. Ook tien keer vermelden dat het wel degelijk een verrassingsfeestje is en de verklikker zonder meer gelyncht wordt, is geen overbodige handeling. Denk ik dan.

Om de uitnodiging op te stellen, moet je dus wel weten waar het feestje plaatsvindt. Het handigste is natuurlijk je eigen kot of huis, maar het kot of huis van het lief is ook geen slecht idee. Tenzij je hem daar niet kan wegkrijgen voor de voorbereidingen, natuurlijk - in which case het altijd handig is om vrienden van het feestbeest in te schakelen. Ook het tijdstip dat de gasten verwacht worden (en er dan ten laatste moeten zijn, op tijd op VERRASSING te roepen) is altijd handig. Dit vergt echter wel veel denk- en rekenwerk en kan op het laatste moment nog veranderen, wanneer het feestbeest in al zijn onschuld iets ongeplands voorstelt. In mijn geval zat ik er zo'n anderhalf uur naast, dus reken realistisch.

Als je eenmaal een uitnodiging hebt, is het handig om te weten naar wie je die allemaal gaat versturen. Hiervoor is Facebook natuurlijk de ideale uitvinding: scroll door de vrienden van het feestbeest en alle namen die bekend klinken, nodig je uit. Of je vraagt aan je medeplichtige wie er nog allemaal moet komen en zet duidelijk op de uitnodiging dat als je iemand bent vergeten, die toch mag komen. En als je bij gebrek aan gewone e-mailadressen (want Facebook vertelt natuurlijk ook niet alles) bent aangewezen op UGent-e-mailadressen, leen je best even de gsm van het feestbeest om iedereen ook via sms op de hoogte te brengen. Of je laat de gsm lenen als jij het feestbeest voldoende kan afleiden. 

Wanneer de omkadering besloten is, kan je met de inhoud beginnen. Wie zorgt er voor welke drank? Hoeveel drank? Cocktails? Bier? Cola? Vanalles wat? Wordt er eten voorzien? Hapjes? Desserts? Een driegangenmenu? Watvoor muziek wordt er gedraaid (de laptop van het feestbeest in kwestie is altijd een goed begin)? Hoe wordt die muziek afgespeeld? Voorzien we iets buiten eten, drinken en muziek, zoals spelletjes? Twister? Jungle Speed? Wii? 

Als het feestje volledig in je hoofd gepland zit, is het natuurlijk zaak om ervoor te zorgen dat het ook allemaal effectief kan doorgaan. Een superstrak plan bedenken om het feestbeest weg te houden van de place to be, is nog het moeilijkst van al. Maar door je superstoere privedetectivekwaliteiten heb je de gsm-nummers van een aantal vrienden in het bezit, die je gerust kan vragen om je uit de nood te helpen. Alles voor de jarige. 

Dan nog het belangrijkste: zorg dat je er zelf ook van geniet. Ook al loopt alles in het honderd: de intentie was er toch. En dat is nog altijd het belangrijkste, zeker bij dingen als verrassingsfeestjes. Anders kan het feestbeest volgend jaar een verrassingsfeestje voor jou organiseren, zodat die zelf ziet hoe moeilijk het is.