Deerlycke folkfestival

Naast het alom gekende Dranouter (waar ik overigens nog nooit ben geweest wegens familiale vakantieverplichtingen die elk jaar het Dranouterweekend overlappen) kent West-Vlaanderen nog een folkfestival: Deerlycke. Dit jaar ging ik daar voor het eerst, zag ik verschillende groepen en overwon ik de vermoeidheid. Gelukkig zijn er geen tenten omgewaaid (bijna weggewaaid daarentegen - een tent afbreken (ook al is ze van Quechua) met veel wind is niet vanzelfsprekend) en bij dezen geef ook in mijn medeleven aan alle families en vrienden van de slachtoffers van Pukkelpop.

Maar goed, terug naar zonniger oorden. Triple-X, een band die ik al wel vaker genoemd heb, opende het festival op vrijdagavond. Hip hoi! Tijdens het dansen merkten we al dat de vloer niet het van het is - wat ook mijn laarzen zullen beamen - maar desalniettemin was het zeer fijn. Na Triple-X volgden nog een aantal groepen (David Munnelly Band en As de Trefle) die niet slecht waren, maar ook niet wauw. Het meest jammere eraan was dat je na een paar liedjes alle liedjes wel al gehoord had.

Zaterdag begon dan beter met Snaarmaarwaar, het snaartrio met onder andere Jeroen Geerinck, dat volgde op een voorstelling van Wim Claeys. Folkies kennen hem als "die accordeonist", de rest van de wereld als "die van Test eu Gents, waaruit hij enkele moppen vertelde tussen de accordeondeuntjes door. Nu kan ik ook Gents - na twintig jaar in Gent te wonen.

Hierna volgende even een muzikaal dipje dat werd opgevuld door het opzwepende Franse duo Castanha é Vinovèl, tot de niet onknappe Seth Lakeman het podium betrad en met zijn viool (en de hele groep rond hem) de tent op stelten zette. Ons enthousiasme werd dan ook beloond met een foto met Seth terwijl het lief hoofdschuddend iPhonespelletjes speelde. Deze zaterdagavond werd feestelijk afgesloten door The (lazy boy) Chair, waarbij er maar liefst drie violisten het dak van de tent speelden.

Zondagochtend, nadat we de tent uiteindelijk juist hadden opgeplooid (tip aan alle meisjes: laat de man de handleiding lezen!), konden we nog even dansen en zweten op muziek van Sakura, die overigens een nieuwe cd uithebben en volgende zaterdag spelen op het Boombalfestival.

Nu, met iets te weinig slaap maar na een verkwikkende douche, bereid ik me mentaal alvast voor op de eerste vakantiejobwerkdag morgen. Ben eens benieuwd wat mensen in de mediatheek zoal moeten doen op Artevelde...