Low Impact Style

[De vierde en helaas voorlaatste Dilemma stond volledig in het teken van ecologie. Daarom was het logisch dat mijn rubriek dat volgde!]

Qua milieuvriendelijkheid kan je zo ver gaan als je zelf wil, en soms is dat wel heel erg ver. Dat heeft Steven Vromman, beter bekend als Low Impact Man (LIM) ook bewezen. Omdat mijn leven op kot de ideale manier was om eens te kijken hoe haalbaar die LIM-manier nu eigenlijk is, leefde ik een week low impact. Of dat probeerde ik toch… 

In het boek staan veel tips die ik al wist (en ik veronderstel jullie ook wel) en ook veel tips die op voorhand al niet mogelijk zijn op (mijn) kot. No way bijvoorbeeld dat ik iets ga leggen in de spoelbak van het toilet. Niet omdat ik niet vind dat douchewater beter gebruikt zou worden om mee door te spoelen, maar omdat ik het niet op mijn geweten wil hebben dat het toilet het begeeft. De kotbaas zou dat ook niet zo leuk vinden, denk ik. Zo zijn er nog wel veel tips waar je als (kot)student niet veel mee kan doen, tenzij je ouders je kot willen kopen. 

Gelukkig voor dit artikel zijn er nog tips (of richtlijnen, hoe je het ook wil noemen) waarmee je wel aan de slag kan. Zo ga ik ervan uit dat iedereen kookt na de publicatie van onze recepten twee Dilemma’s geleden en dat is natuurlijk de ideale plaats om mee te beginnen. Zo zijn er seizoensgroenten en -fruit. Ik heb het even gecheckt en in maart zijn dat (aard)appel, peer, sojascheuten en een heleboel wintergroenten die ik niet lust. Ik ben dan ook niet zo’n fan van de winter. Over diepvriesgroenten wordt helaas niets gezegd, maar ik veronderstel dat die ook niet zo goed zijn voor je ecologische voetafdruk. En jammer, maar helaas: een reep (melk)chocolade is ecologisch gezien een van de slechtste dingen die je kan eten. 

Naast koken ben je als student allicht ook vaak bezig met studeren, iets waarvoor doorgaans papier nodig is. Op dat vlak ben ik al goed bezig: ik lees artikels liever uitgeprint, maar dan wel recto verso en wanneer mogelijk ook twee pagina’s op één bladzijde (wat overigens nog perfect leesbaar is). Het motiveert ook meer als je minder pagina’s voor je hebt liggen, dus eigenlijk is het een win-winsituatie. Boeken liggen bij taal- & letterkundestudenten net iets gevoeliger: ik heb graag een (of meer) volle boekenkast(en), zodat ik mijn boeken regelmatig kan aaien en knuffelen en interessante quotes gemakkelijk kan terug vinden. Mensen die minder emotioneel gehecht zijn aan hun boeken, moeten Dilemma I zeker nog eens opnieuw lezen: daarin test (ej) het studeren met een e-reader uit. 

Natuurlijk zijn er nog een aantal minder ingrijpende dingen die je zelfs op je kot kan doen om het milieu een beetje te besparen. Die verwarming hoeft echt niet elke dag aan, zeker niet als je het geluk hebt warme leidingen onder je vloer te hebben die zorgen voor vloerverwarming. Dat betekent natuurlijk wel dat mijn kot niet zo fantastisch geïsoleerd is, maar je kan niet altijd alles hebben. Water besparen is ook een belangrijke factor voor een kleinere ecologische voetafdruk. Dat kan door toch te prutsen met de spoelbak van het toilet, maar ook door gewoon minder lang te douchen en pas af te wassen als het écht nodig is (omdat je bijvoorbeeld geen propere borden of bestek meer hebt). Elektriciteit besparen kan op allerlei manieren: maak het gezellig met kaarsjes (die meteen ook extra warmte geven), laat opladers van allerlei elektronische toestellen niet voortdurend logeren in het stopcontact en maak gebruik van die ecofriendly opties die je laptop je te bieden heeft. En tot slot citeer ik: “Seks is in de meeste gevallen een low-impactbezigheid met veel voordelen.” Just sayin’. 

Echt low-impactleven lijkt me (helaas) niet meteen mogelijk voor studenten, maar er zijn genoeg dingen waarop je kan letten om je leven net iets milieuvriendelijker maken. De meeste studenten doen sowieso alles met de fiets of te voet (of het openbaar vervoer), wat op zich al heel milieuvriendelijk is. Je hoeft dus helemaal niet als Zakkenman te leven om ecologisch bewust te zijn. Vliegen naar Marrakech evenmin.