Op de bus

Omdat het toch al een tijdje geleden was dat ik de bus had genomen (leve het zonnige & droge herfstweer!), besloot ik om vanochtend toch nog eens met de bus naar school te gaan. Het avontuur riep! Zo kon ik ook de band met mijn iPod versterken. En het regende. Natuurlijk niet op de twee momenten dat 'k aan het fietsen zou zijn geweest, maar toch. Het regende.

Dus ik nam de bus. En ik kreeg twee haltes verder al een lichte zenuwinzinking: er stond een vrachtwagen in de weg en de bus kon er niet langs. Je moet dus niet denken dat die buschauffeur eens toeterde om de vrachtwagenchauffeur op te roepen om z'n gevaarte te verzetten. Nee, hij reed zichzelf vast en bleef rustig zitten. Gelukkig duurde het slechts één liedje om weer verder te kunnen rijden.

Hey there Delilah - Plain White T's

Wat verderop stonden we in de file, zoals gewoonlijk, maar de file kwam verder dan anders. Oh help. Ik dacht aan ademhalingsoefeningen en kreeg mezelf onder controle.

Het menselijke brein - Bart Peeters

Toen we in het miniwijkje-met-witte-huizen reden, vond 'k het verdacht dat er maar weinig volk opstapte.

Cowboy take me away - The Dixie Chicks

Messias - Bart Peeters

I'm into folk - The Radios

Eenmaal aangekomen in het station komt het moeilijke gedeelte. De tram. Je weet nooit wanneer en of hij komt, of er veel volk moet opstappen (bleek vandaag ook weer mee te vallen. Is er een nationale ikganietnaarmijnwerk-dag?). Gelukkig kwam hij (relatief snel) en reed hij (relatief) vlotjes door. Zot. Zo kwam het dus dat ik vanochtend om 8u25 al op de Blandijn was gearriveerd, slechts 3 minuten later dan als ik met de fiets was gekomen. Daarvoor moest ik slechts een halfuurtje vroeger vertrekken!

Hysteria - Muse

Crazy little thing - Queen

Don't stop me now - Queen

Dan, op de terugweg (die verrassend vlot verliep, op de tram die heel lang wegbleef na) stapte er een paar haltes voor de mijne iemand op. In de bocht die volgde op de halte, nestelde een wee geurtje zich in mijn neusgaten. Iedereen die af en toe het openbaar vervoer neemt, kent die geur wel: de geur van zwerverachtige types. Die dan, natuurlijk, logischerwijze, typisch, altijd voor jou komen zitten. Altijd. Ik was blij dat ik van de bus kon stappen!