Spoken in de opera

Vanaf morgenavond is het een beetje Halloween in de opera - en voor mij gisterenavond. Gisterenavond was het namelijk de generale repetitie van de nieuwste aanwinst voor de Vlaamse Opera: Tsjarodejka van de best wel bekende Tsjaikovski. En aangezien het lief daarin meespeelt en de tickets voor de generale (veel) goedkoper zijn dan die voor de reguliere voorstellingen, ben ik maar gaan kijken. 

Het stuk bestaat uit vier scènes, stuk voor stuk trager tot de laatste überabsurde scène. De eerste scène toont het café van Nastasja, vergelijkbaar met de literaire salons in de renaissance maar dan net iets erger, en de gouverneur die de boel komt inspecteren maar uiteindelijk verleid wordt door Nastasja zelf. Het lief stond ergens aan een deur zijn best te doen om niet te vallen, een vrouw te verleiden, handjes schudden en ook wat mee te juichen en te doen. Verder op het podium: een hele hoop Russische mannen (want een Russisch toneelstuk), Nastasja zelf (met een mooi kleedje), twee naakte mannen, een acrobaat op een ladder, een ijsbeer en een mogelijk matroesjkapopje. Mij deed die laatste eerder denken aan een reusachtige made, maar dat ligt misschien aan mij.

In de tweede scène zie je de vorstin, die dus door haar man bedrogen wordt met Nastasja (de slet). De vorstin neemt het niet zo goed op, haar zoon komt het allemaal te weten (haar zoon, die stiekem de minnaar van de slet blijkt te zijn) en neemt het nog minder goed op: hij besluit de slet te vermoorden. Zo gezegd zo gedaan, en in de volgende scène - waar de slet eerst bijna verkracht wordt door de gouverneur - komt de prins om haar te vermoorden. Gelukkig voor haar is hun liefde sterker en gaan ze uiteindelijk samen te onder, in de laatste absurde scène. 

De laatste scène begint al goed met een ijsbeer die het podium in orde maakt en de verschillende dingen die hij het podium oprolt op een wel heel vrouwelijke manier presenteert. Iedereen slap van het lachen, zeker als dan een duivel het podium op komt. Geheel in thema met zo'n typisch duivelspak, alsof de subsidies voor de opera een deftig duivelskostuum niet meer konden betalen. Later wordt het trouwens compleet als hij zich omkleedt in een skelet op striptease-manier (denk: broekspijpen die worden afgerukt). Laatste echt grappig stuk is wanneer er een bootje het toneel komt opgeroeid. Maar dan zonder bootje: de mannen roeien gewoon. 

Die laatste scène maakte de traag- & saaiheid van de andere scènes wel goed (het weerzien met het lief natuurlijk ook), maar opera is toch wel niets voor mij. Geef mij maar een flitsende actiefilm of melige romantische film (zoals The notebook, een film die het lief overigens nog nooit zag. Schande!)...