It's a thriller night (1)

Ze maakte zich klaar voor het Halloweenfeestje bij haar beste vriendin. Voor de laatste keer checkte ze of haar lippen rood genoeg waren, haar ogen zwart genoeg en haar kleedje kort genoeg. Ze mocht dan wel een heks zijn, een beetje sexappeal overhouden is altijd leuk. Huppelend ging ze naar beneden, waar ze “Daaag!” riep naar haar moeder, die haar hoofdschuddend na keek.

Ze fietste en fietste en fietste en eindelijk was ze bij het kot gekomen van haar beste vriendin. Het feestje leek al in volle gang, maar dat kon schijn zijn. Ze parkeerde haar fiets, checkte haar uiterlijk voor de laatste keer in een raam dat ze passeerde en ging naar binnen. Doordat ze verkleed was, mocht ze gratis binnen en kreeg ze bovendien een drankbonnetje. Ze ruilde het meteen in voor een drankje en zocht haar vriendin.

“Hé, daar ben je!” Haar vriendin, ook verkleed als sexy heks, draaide zich om. “Voel je je wel goed? Je ziet nogal bleekjes…” Haar vriendin knikte. “Ja hoor, gewoon een slaaptekort. Al interessante jongens gespot?” Ze keken allebei de zaal rond en zochten leuke jongens. Het probleem met Halloweenfeestjes is dat je eigenlijk nooit zeker kan zijn dat de sexy zombie die je aan de haak sloeg ook zonder make-up sexy is. De risico’s van het vak, zeker?

In een hoekje stonden er twee jongens de zaal rond te kijken. De ene, een vampier, zag er levensecht uit – voor zoverre vampiers ‘leven’ natuurlijk. Hij was ongelooflijk bleek en het leek alsof hij er altijd bleek uitzag, zelfs zonder make-up. Zijn hoektanden blonken in het licht als hij lachte met iets wat zijn vriend zei. Die vriend was een soort van monster, met haar dat overal uitgroeide en een soort van klauwerige handen en voeten.

De vampier en het monster kwamen op de twee heksen af en trakteerden ze meteen op een drankje. Voor de gelegenheid werden er Bloody Mary’s gemaakt, iets wat de jongens ook leken te lusten. Ze dronken er drie leeg terwijl de meisjes aan hun ene drankje nipten. Het gesprek ging over koetjes en kalfjes, en allemaal deden ze hun best om niet te verraden wie ze waren. Het hele mysterieuze dat over de avond hing, maakte het net zo leuk. 

Middernacht naderde, en iedereen weet dat dat het ideale uur is om heksen, spoken, vampiers en dergelijke te zien. Als die al bestaan, natuurlijk. Om een minuut na middernacht ging opeens al het licht uit en werd het pikdonker in de zaal. De hele zaal viel even volledig stil, om daarna in nog luider lawaai uit te barsten. De mensen dansten in het donker op muziek, die de dj ook in het donker uitzocht. Vriendinnen zochten elkaar, en zij zocht ook haar beste vriendin. Ze zwaaide met haar armen in het rond en probeerde te zien, maar zag helemaal niets. 

To be continued...