Vandaag was het zo ver. Eindelijk werd ze zestien! Helaas duurde het ook nog zestien minuten voor ze kon opstaan zonder al te belachelijk over te komen en ze nam haar boek. Ze kon haar aandacht er niet bijhouden en lag al snel te dagdromen. Te dagdromen over die ene jongen, die haar nu al zo lang aan het lachen maakte maar haar ook vroegtijdig grijze haren zou bezorgen.
Op school werd ze voortdurend omringd door haar vriendinnen die haar de dag van haar leven zouden bezorgen. Ze hadden aan alles gedacht: ballonnen, feesthoedjes, toeters en zelfs een verjaardagstaart. Ook in de les was het feest, dankzij de lekkere chocoladerepen en anekdotes van de leerkracht, toen hij zestien was. De dag vloog sneller dan anders voorbij - hoewel het woensdag was. Ze zat al met haar hoofd bij deze namiddag, wanneer ze nog meer zouden eten en nog meer zouden lachen.
Toen de laatste bel gegaan was en iedereen een spurtje trok naar de poort, besefte ze dat ze haar jas was vergeten. Ze gaf haar vriendinnen instructies om te wachten (voor de fietsers) en al te vertrekken (voor de bussers) en liep terug naar het klaslokaal. Toen ze voor de tweede keer een poging deed om naar buiten te gaan, riep iemand haar na.
"Hé, jij!"
Ze draaide zich om en kreeg een raar gevoel in haar buik. Het was hem! "Hoi!"
"Was je je jas vergeten?" Ze knikte. "Gelukkige verjaardag, trouwens." Ze kreeg kriebels in haar buik. "Moet ik je eigenlijk geen drie zoenen geven, omdat je jarig bent en zo?" Ze haalde haar schouders op.
De eerste zoen belandde op haar rechterwang.
De tweede zoen belandde op haar linkerwang.
De derde zoen belandde recht op haar lippen.
Ze wist niet goed wat ze moest doen, dus bleef ze stokstijf staan. Tot ze zijn stralende lach hoorde en niet anders kon dan zijn lippen terugkussen.
Gelukkige verjaardag, zusje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!