Vandaag ontdekte ik watvoor een lastig leven mama's moeten hebben. Omdat mama&papa wegzijn, speel ik voor een dag of vier mama. Niet dat het enig effect heeft, aangezien broer&zus nog steeds doen waar ze zin in hebben. Dat zijn pas weerbarstige tieners! Jammer genoeg heeft mijn - anders altijd aardige - broer nu het grote voorbeeld van zijn zus om te volgen...
Vanochtend moest zus naar karate met de bus van 9u15. Om half 8 lag ik rustig in bed en dacht ik, nog efjes! Om 9u schiet ik wakker (zoals ik nog nooit ben wakkergeschoten) en strompel ik naar beneden, enkel om te zien dat alles in goede banen is verlopen.
Op de terugweg van mijn wekelijkse inkomen (bijles) stop ik in de winkel voor broodjes voor vanavond. Terug thuis leeg ik de vaatwas (terwijl broer er vakkundig staat op te kijken), maak ik pasta (als zus terug is), deel orders uit en maak een brownietaart*. Het is hard werken. Ondertussen moet alles (wat niet in de vaatwas gaat) nog afgewassen worden en hier zit ik dan, te wachten tot het over 12 minuten 16u is, want dan is het vieruurtjestijd. En brownietaartproeftijd!
Na fruit moet ik dan dringend de nieuwste aflevering van Gossip Girl bekijken of ik loop hopeloos achter (volgende week beginnen Grey's Anatomy & Dexter namelijk ook weer) en moet ik m'n outfit voor vanavond bijeen scharrelen (wahant No Milk treedt op!). Wat kan het leven soms toch druk zijn...
*Een brownietaart?! denk je vast, maar het is heel simpel uit te leggen. In het brownierecept stond dat je een vierkant bakblik moest gebruiken, wat onvindbaar bleek in onze kasten (tot ik nadien alles terugzette, natuurlijk. Dan ligt het daar zomaar te liggen alsof het je uitlacht in je gezicht: hahaha, je vond me niet!) dus is het een ronde brownie geworden die - zoals een taart - omhoog gaat in het midden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!