Wat is dat toch met jongens, dat ze zich zomaar in je hoofd komen nestelen en weigeren eruit te komen tot er een degelijke vervanger is gevonden? Ik ben het zat. Het hele voorjaar deed ik niets anders dan dromen over Basketter - die achteraf gezien beter ******** heet, de zomer had ik nodig om me daarvan los te maken en dan kwam die andere. Nu, het is al een hele verbetering ten opzichte van de vorige, da's waar. Afgezien van het feit dat het waarschijnlijk nog 11 maand en 10 dagen duurt eer ik hem nog eens terugzie dan.
Net de eerste aflevering gezien van Gossip Girl, seizoen 4. Daar is het tenminste gemakkelijk: zij hebben geld om hun (ware) liefde van New York naar Parijs achterna te reizen. Voor ons, de gewone mens, is dat natuurlijk minder makkelijk, zelfs al is het minder dan een tiende van die afstand.
Ach, we kunnen maar blijven dromen. Er is niets mis met
dromen, toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!