Omdat ik een fantastische grote zus ben en een beetje cultureel doen altijd wel verantwoord is, ben ik gisteren naar een toneelstuk geweest. Eerst hebben we ons volgepropt met ribbetjes en patatten in de Amadeus (ik had vanochtend nog steeds geen honger, wat niet zo vaak voorkomt) om vervolgens benieuwd te gaan zien wat voor toneel het zou zijn. Het werd een interactief toneel.
Interactief? Ik hoor het u denken. Ieuw. Niet zo interactief, maar elke bezoeker kreeg bij de kassa toch twee pilletjes, in te nemen bij de eerste en tweede bijsluiter. Jammer genoeg waren er vier (denken we) en wisten we niet wanneer we welk pilletje nu moesten innemen... Als u niets meer van mij hoort, u weet hoe het komt.
Het toneel zelf viel best nog mee, om modern toneel te zijn. Als je de korte inhoud had gelezen, wist je wel waarover het ging. Ik wist waarover het ging. Na afloop hebben we nog wat gesocialized (blijkbaar komt er een plaats Nederlands-Engels in de derde graad vrij in 2013-2014. Stress.) en zijn we nog iets gaan drinken om ons "Hoe slaan we een jongen aan de haak"-plan te bespreken. Voorlopig zonder resultaat.
Wie geïnteresseerd is in een dergelijke culturele ervaring, vanavond is er nog een voorstelling. En wie een iets minder culturele maar daarom niet minder leuke ervaring wil: Mme Zsazsa signeert vanmiddag in de Standaard Boekhandel aan de Kouter in Gent. Allen daarheen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!