Ken je dat gevoel, als je 's ochtends in je bed ligt en echt, maar dan ook écht geen zin hebt om eruit te komen? Dat die donsdeken (mmm, met flanel omhuld!) zo lekker rond je ligt dat je geen sterke, gespierde mannenarm meer nodig hebt om je te beschermen? Dat je iets hebt van, fuck off wereld! Vandaag blijf ik lekker in mijn bed!?Helaas komt daarna het moment dat het schuldgevoel zijn intrede doet. Dat het dubbele punt tussen de cijfers 10 en 37 vrolijk op en neer springt, alsof het ruim tijd is om op te staan. Dat je je dag begint uit te rekenen: tegen 11u beneden, op het gemakje ontbijten, een beetje leren, lunch klaar om 13u, winkelen (winkelzondag!), terug tegen een uur of 4 en daarna nog een beetje op het gemakje verderleren.
Daar zit je dan, verder te leren aan je bureautje, met een hoofd dat de neiging heeft om op dat bureautje te vallen en je bed dat je zo aanlokkelijk staat aan te kijken. Dan plan je de rest van de avond: eten over 10 minuutjes, de leerstof voor morgen nog wat herhalen (want een test - stress!), tv-kijken en dan mmmmmmm je bed in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
I'd love to hear what you think, dus laat gerust een berichtje achter!